-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
bonifaceprefaces.txt
94 lines (92 loc) · 8.46 KB
/
bonifaceprefaces.txt
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
VYNFRETH PRISCORVM DVDDO CONGESSERAT ARTEM VIRIBVS ILLE IVGIS IVVAVIT IN ARTE MAGISTRVM. Versibus, en iuuenis, durant et carmina cantu,
ymnos namque dei, ymnica dicta uiri
nisibus eximiis renouantis carmina, lector.
Fulmina namque pius frangere iudicii
regmina temporibus torquebit torribus, et sub
excelsi fatu omnia saecla diu
tuta tenent iusti. Pariter tum taenia sanctis
hic dabitur regni aurea; hac que pii
per caeli campos stipabunt pace tribunal,
regnantes laudant limpida regna simul.
In pia perpetuae ut dominentur gaudia uitae,
sordida in terris spernere gesta uiri.
Cautum est, ut numquam defleant supplicia cassu
omnes gentiles, impia origo magog,
regmina ut perdant pariter sub tartara trusi.
Vnus nempe deus saecula cuncta suis
mirifico absoluens uitalia tradidit amni
diues in arte sua omnia sancta gradu.
Victor nam iesus christus sic que ordinat actu.
Dapsilis in pastis uernis, tua fata dicanda
deuotis concede tibi cum laudibus. Id tu,
omnipotens genitor, fac nostro in pectore poni,
casta suum resonans rectorem ut lingua cantet.
O deus in solio iudex, regnator olimpi,
numina namque tuum monstrant per saecula nomen
gentibus in uastis celebrant et gaudia mira.
Edite in terris, saluasti saecla redemptor.
Spiritus aethralem tibi laudem splendidus aptet,
subiciens hominem et perlustrans limina terrae.
Egregium regem, gnatum, praeconia faustum
ruricolae iugiter dicant cum carmine clara,
almo quod feruens gremio signabat abisag
totum, quae radiens constat sapientia iusti,
architenens altor, qui sidera clara gubernas,
rurigenae praesta, ut certus solamina possit
tradere per sacras scripturas. Grammate doctor
excerptus prisco puerorum indaginis usu
"magna patri et proli cum flamine gratia" dicam.
Dilectissimo fratri et ingeniosae radio litteraturae fulgenti haud secus quam ut murenulis obrizi auri
materia et omnimodorum generum uarietate uermiculatis perspicue micanti sigebertho, spiritalis
amicitiae clienti nostro, indignus uniuersalis ecclesiae matricularius in domino iesu defecatae caritatis
salutem. Non ignoro te, fili carissime, non odiorum faculis suffarsum nec mordacis uituperationis molaribus
cruentatis subdolum, sed foco flagrantis caritatis conpellente et confidentia, qua nonnumquam
prudentes, ubi in aliis aliquam ingenioli scintillam emicare conspiciunt, profundioris et penetrabilioris
sagacitatis illos esse arbitrantur et non de propria conscientia exaltantur, inuitante, mihi, sicut scis,
auctore deo ad alia properanti et iuxta modulum mediocritatis meae sanctae scripturas legis dei
meditanti tale tricationum molestarum onus inposuisse, id est ut antiquam perplexae siluam
densitatis grammaticorum ingrederer ad colligendum tibi diuersorum optima quaeque genera
pomorum et uariorum odoramenta florum diffusa, quae passim dispersa per saltum grammaticorum
inueniuntur, ad cotidianum scilicet tui diligentis studii pastum et odoriferam coronam ingeniosae
pubertatis et ut optima quaeque et necessariora quasi in unum cumulando farciens marsuppium
coaceruata et circumcisa tibi obtulerim. Scrupulosa autem sollicitudine perlustratis utrisque partibus, meae scilicet peritiae penuria et tuae, carissime, perseuerantis lampabili sagacitatis instantia, fecit caritas, quod facere semper solet:
releuauit quippe grauem plumbei laboris sarcinam leuis deuotae caritatis et spiritalis necessitudinis
funis argenteus, et, licet uiribus inpar materiae, deuotione tamen deprecantis uoluntati conpar,
supradictum ingressus sum saltum grammaticorum et libentissime, uenerandi sodalis honestis licet
difficillimis precibus inseruiens, elegantissima quaeque fructuum genera, in quantum potui, uiribus
subpeditantibus excerpsi, id est plurimorum grammaticorum artes pernici scrutatu festinando
percurri et per octo partes orationis utillimas quasque et in dictando necessariores regulas congregare
curaui. Quaedam autem, in quibus umbratiles nanctus sum sensus, quae a paucis tantum grammaticorum
summo tenus libata sunt stilo, lucubrati explanatione sermonis interserens elicui. Priscorum quippe consuetudines, qui multa aliter in eloquentia obseruasse dinoscuntur quam moderna urbanitas canonicum esse adprobat, ex latere quodammodo tangebam, ut, quandocumque tale aliquid in tramite scripturarum moderni usus regulis refragans nanciscaris, scias, quo pacto percipias uel quo ritu recuses. Quando autem auctores grammaticae artis quasdam regulas dissonas depromsisse cernebam, quod frequenter eos fecisse non dubitatur, superfluum esse et inrisione dignum arbitrabar, donato et prisciano, romano et velio longo dissentientibus, romanae urbanitatis facundia dissertissimis
rethoribus, me paene de extremis germaniae gentibus ignobili stirpe procreatum, ueluti agrestem pastorem de spineto uel arundineto erumpentem, inter talium dissona decreta ex persona iudicis disputanda iudicare. Verum in unaquaque regula illum praeeligens maxime sequi uisus sum, cuius uestigia ab ecclesiasticis
dogmatistis frequentissime trita in sacrosanctis tractatibus et cotidianae lectionis intentione usitata
repperi. Praeterea si quis uenenosae tetro inuidiae fermento infectus uel ignorantia, matre omnium errorum, et
audacia proprii ingenii conpellente inlectus has grammaticae artis normulas morsu aspidis et genuinis
sanguineis lacerare uoluerit, sciat se prisciani uel donati, probi uel audacii, velii longi uel romani,
flauiani uel euticis, victorini uel focae, asporii uel pompei latus laniare et non uiuentem rusticum
infestis iaculis insequi, sed puluerem mortuorum rethorum et cinerem sagittare, quia nec unius saltim
ramus regulae in hoc libello insertus repperitur, qui non alicuius horum sit radice fortiter fundatus. Tibi igitur non uideatur fortuitu factum, quod in quinque declinationibus nominum tam multa ad exemplum uniuscuiusque generis uel declinationis diuersis litteris uel syllabis terminata ad exemplum posita repperies. Sed hac de re me coaceruatim talia conposuisse scies, quia singulae terminationes nominum paene singulis quibusque generibus congruere uidentur - sicut sunt quaedam specie masculina sensu feminina, quaedam e contrario specie feminina uirtute masculina, quaedam specie neutra intellectu feminina et cetera quaquauersum se uertentia -, ut hic his omnibus perspectis et intellectis eo liquidius
potueris sacras perscrutari paginas, quia peritia grammaticae artis in sacrosancto scrutinio
laborantibus ad subtiliorem intellectum, qui frequenter in sacris scripturis inseritur, ualde utilis esse
dinoscitur, eo quod lector huius expers artis in multis scripturarum locis usurpare sibi illa quae non
habet et ignotus sibi esse conprobatur. Interea circulum quadrangulum in fronte huius laboris apposui, in medio figuram sanctae crucis continentem, 'iesus christus' exprimentem, qui ludiuaga sermonum serie duobus ambitus uersibus,
aliis in transuersum currentibus, socialis adiutorii utrimque sonantes in obuiam offert litteras. Hunc autem circulum in scemate noui ac ueteris instrumenti figurari non nescias. Nam prior pars circuli huius usque ad medium crucis quibusdam pentametris intersertis decurrens pinguitur uersibus. Qui licet <non> pedestri remigio tranent, non tamen heroici nec omnino perfecti decursi esse noscuntur. Sic et intra terminos ueteris testamenti uniuersa quasi semiplena et inperfecta tendebant ad plenitudinem legis, id est ad christum crucifixum. Post crucem autem supradictam in circulo heroici uersus et perfecti decursant. Ita et per gratiam christi accepta remissione peccatorum ad integrum omnia renouata et perfecta sunt. Porro hoc est quod per circulum ago: intimis praecordiorum penetralibus inplorans obsecro, ut
quicquid per lata spatiosissimarum scripturarum arua scrutando, lectitando, lustrando inueneris siue
in arte grammatica siue in metrica, in historiis externorum uel gentilium siue in sacro eloquio noui uel
ueteris testamenti, semper memor sententiae apostoli omnia probate; quod bonum est, tenete, ad
tutissimum catholicae fidei circulum sensus tui litteris occurrentibus dirigas et extra moenia huius
circuli mentis inconstantia uagare non praesumas, ne forte uulnerantes te tulerint pallium tuum
custodes murorum. Et singula quaeque ueteris ac noui testamenti decreta tunc te canonice intellexisse scias, cum in
meditullio christum crucifixum destruentem malignae cupiditatis aedificium et construentem
benignae caritatis templum spiritalibus oculis contemplando contueri potueris.
Vale christo ueraciter,
ut et uiuas perenniter
sanctae matris in sinibus,
sacris nitens uirtutibus,
hierusalem agricula,
post et mortem caelicula
et supernis in sedibus
angelorum cum milibus
christum laudes per aethera,
saeculorum in saecula.
Finit salubriter.